Dünyaya uzanmak

Umut, karanlık günleri yerinden oynatacak ve her şeye yeniden başlamamızı sağlayacak bir güç olarak görülür insanlık için. Bir güç olmak bakımından umudun kendisi belirsiz olup insanın içine düştüğü durumların aciliyeti tarafından sınırlanır. Bu sınırlamada umut bir arayıştan çok bekleyişi işaret eder. Böylesi bir süreçte umut geleceğe yönelmiştir, onun şimdiden değil, gelecekten geleceği düşünülür. Gelecekten gelenin ise kim ya da ne olduğu bilinmediği gibi nasıl geleceği de bir muammadır. Ne var ki acil olana, merhem olacak her ne ise her zaman öngörülmez gelecekten gelmez, bazen geçmişteki unutulmuş olan bir şeyin gerçekleşmesiyle bazen de şimdide verili olan bir şeyin müdahalesiyle ortaya çıkar. Kısacası umut edilen, geçmişten geleceğe uzanan bütün öngörülebilir ihtimallerin sonunda bir yerde, ilginç bir biçimde gözden ve zihinden uzakta beklemektedir. Bu Ernst Bloch’un henüz var olmayanına denk düşebilir. (1)

Umut bir anlık...